7 września, 2022
Potrzeba odwagi i siły, aby zmierzyć się z każdym rodzajem uzależnienia. Nieważne, jak silne jest uzależnienie lub jak bezradny się czujesz, nie powinieneś się poddawać. Zbagatelizowanie problemu może doprowadzić do śmierci. Nie czekaj, aż nie będzie co ratować. To od Ciebie zależy, kiedy dokonasz zmiany. Uzależnienie można przezwyciężyć ucząc się konstruktywnego radzenia sobie z nim. Zwykle granica oddzielająca alkoholizm od umiarkowanego picia nie zawsze jest wyraźna i widoczna.
Aby nie dać się zaskoczyć warto być świadomym wszystkich znaków ostrzegawczych oraz podejmować się działań. Zrozumienie problemu jest pierwszym krokiem do przezwyciężenia choroby. Choroba alkoholowa powiązana jest z wieloma czynnikami (genetyką, środowiskiem społecznym oraz zdrowiem emocjonalnym). Osoby, które mają w rodzinie problemy alkoholowe są bardziej narażone na zachorowanie na alkoholizm. Również cierpiący na choroby psychiczne (depresję, chorobę afektywną dwubiegunową, zaburzenia lękowe) łatwiej uzależniają się od alkoholu.
Możesz mieć problem, jeżeli większość zdań dotyczyła Ciebie. Nie powinno się jednak samodzielnie stawiać diagnozy, ponieważ to zadanie należy do psychiatry.
Nieodłącznym elementem alkoholizmu jest odczuwany głód alkoholowy, czyli przymus do picia. Przejawia się w postaci fizycznego uzależnienia, które niesie ze sobą przykre objawy. Organizm po przyzwyczajeniu się do alkoholu przyzwyczaja się do jego działania. Gdy nie wypijemy odpowiedniej ilości używki, nasz mózg zacznie wysyłać sygnały, że wstrzymałeś nawyk, do którego cały organizm się przyzwyczaił. Charakterystycznymi objawami głodu alkoholowego są: niepokój i nerwowość, nudności, wymioty, drżenia mięśni, bezsenność, bóle głowy, depresja, zmęczenie i utrata apetytu.
Alkoholik działa poprzez mechanizm racjonalizacji. Jest to główna bariera w znalezieniu pomocy. Alkoholik przekonuje siebie oraz innych, że nie potrzebuje pomocy poprzez znajdywanie usprawiedliwień dla picia. Chęć spożycia alkoholu sięga do takiej rangi, że mózg zaczyna poszukiwać sposobów na racjonalizowanie picia. Alkoholik ma zaburzone spojrzenie w odniesieniu do własnej osoby. Neguje negatywne skutki, a w ten sposób pogłębia jedynie wszystkie problemy.
Racjonalizacji sprzyjają tzw. mity alkoholowe. W naszym społeczeństwie popularne jest mówienie o prozdrowotnych właściwościach napojów alkoholowych. Jednakże mijają się one z prawdą i sprzyjają pogłębianiu się nałogu. Przekazywanie takiej wiedzy z pokolenia na pokolenie szkodzi i zakrzywia obraz rzeczywistości. Ponadto szerzy nieświadomość i sprzyja złym nawykom.
Podczas realizowania procesu leczenia można polegać na grupach samopomocy bądź podejmować indywidualne i spersonalizowane ścieżki kliniczne, a także jedno i drugie. Posiadanie odpowiedniego wsparcia jest nadal niezbędne, ponieważ wychodzenie z uzależnienia od alkoholu jest znacznie łatwiejsze, gdy ma się ludzi, na których można zawsze polegać. Bez odpowiedniego wsparcia łatwo jest wrócić do starych, złych nawyków, gdy tylko zrobi się ciężko.
Powrót do zdrowia i pokonanie choroby są zależne od wielu czynników, takich jak: nauczenie się zdrowych strategii radzenia sobie ze stresem, umiejętność podejmowania lepszych decyzji, redukowania negatywnych emocji, relaksowania się w sposób odmienny niż spożywanie alkoholu. Ważne, aby podczas terapii przerobić wszystkie luki, które mogą mieć związek z alkoholizmem. Może to być chociażby depresja, niezdolność do radzenia sobie ze stresem, nierozwiązana trauma lub jakikolwiek inny problem psychologiczny, który stanowi podstawę do alkoholizmu.
Członkowie rodziny bardzo przeżywają uzależnienie jednego z nich. Podczas zmagania się z alkoholizmem bliscy chorego zmagają się z różnymi negatywnymi emocjami – strachem, wstydem, złością i poczuciem winy. Czasami problem stanowi dla nich tak dużą barierę, że reagują lekceważeniem. To mechanizm obronny, który pozwala zmierzyć się z zaistniałą sytuacją. Niestety takie postępowanie jest dla nich bardziej toksyczne i utrudnia cały proces leczenia. Osoby, które doświadczają współuzależnienia powinny również otrzymać specjalistyczną pomoc.
Co zatem zrobić, aby uniknąć współuzależnienia i zdrowo podejść do problemu jednego z członków rodziny?
Alkoholizm wymaga podjęcia odpowiednich kroków. Skuteczność leczenia to indywidualna kwestia. Nie da się zmusić kogoś do terapii. To, w jaki sposób alkoholik podejdzie do terapii zależy tylko i wyłącznie od niego. Ważne jest, aby zachować cierpliwość oraz znaleźć odpowiednią motywację. Alkoholicy mają szansę na wyleczenie, jeżeli sumiennie podejdą do wszystkich etapów terapii. Aby pozbyć się alkoholizmu potrzeba wielu wyrzeczeń. Fundamentalne jest zastąpienie starych nawyków, nowymi, prawidłowymi. Dużo pomaga także kształcenie się w kwestii choroby alkoholowej. Im więcej będziemy wiedzieć o alkoholizmie, tym łatwiej będzie go unikać. Leczenie przynosi skuteczność, gdy alkoholicy mają do kogo się zwrócić o pomoc. Bliska rodzina i przyjaciele mogą się okazać bezcennym wsparciem. Bardzo ważne, aby po terapii dalej kontynuować różnorodne metody profilaktyczne. Alkoholikiem jest się całe życie, więc nie można przestać się starać, nawet na chwilę. Z czasem jednak staje się to łatwiejsze, a przede wszystkim naturalne.
